به گزارش روابط عمومی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها به نقل از ستاد اطلاع‌رسانی بیست‌وچهارمین نمایشگاه رسانه‌های ایران، مراسم بزرگداشت «محمدمهدی فرقانی»، روزنامه‌نگار پیشکسوت، عصر یکشنبه، ٢٩ بهمن، در نخستین روز نمایشگاه رسانه‌های ایران برگزار شد.
فرقانی در این برنامه گفت: با همۀ وجودم سعی کردم در خدمت حرفه روزنامه‌نگاری باشم زیرا روزنامه‌نگاری را حرفه‌ای شریف می‌دانم. در ادبیات جهانی ارتباطات هم روزنامه‌نگاری به دلیل آنکه در خدمت تأمین یکی از حیاتی‌ترین نیازهای انسان یعنی پیشبرد دانش و اطلاعات است، حرفۀ مقدسی است.
وی ادامه داد: تلاش کردم به‌عنوان سربازی کوچک دوران تحصیلی مرتبط و دوران حرفه‌ای روزنامه‌نگاری را بگذرانم و سپس وارد کسوت روزنامه‌نگاری شوم. در سال‌های فعالیتم دلخوش به این هستم که تلاش کردم در این حوزه پاسدار حریم‌هایی بودم که برای حفظ روزنامه‌نگاری نیاز شاهرگ حیاتی بوده است. روزنامه‌نگاری در غیاب ارزش‌های حرفه‌ای نه‌تنها در خدمت جامعه نیست بلکه می‌تواند خیانت باشد و آثار زیان‌بار و منفی بسیاری داشته باشد. یک روزنامه‌نگار با زیر پا گذاشتن اخلاق و شرافت حرفه‌ای می‌تواند جامعه‌ای را به تباهی بکشاند می‌تواند تصویر مخدوشی از واقعیت‌های جامعه ارائه کند و حکومت‌ها را به اشتباه بیندازد.
این استاد روزنامه‌نگاری تاکید کرد: شرافت حرفه‌ای اولین و مهم‌ترین رکن روزنامه‌نگاری است. من به‌عنوان روزنامه‌نگار حق ندارم تحت هیچ شرایطی شرافت روزنامه‌نگاری خود را زیر پا بگذارم. در روزنامه‌نگاری منافع عمومی بر منافع فردی و گروهی مقدم است. خیر و صلاح جامعه و حقوق مردم بر هر چیز دیگری مقدم است و نباید به‌خاطر پرهیز از مواجهه با تنگناها شرافت حرفه‌ای را زیر پا بگذاریم. مورد دوم اخلاق حرفه‌ای است که مسئولیت‌هایی برای روزنامه‌نگار می‌آورد. اخلاق حرفه‌ای به روزنامه‌نگار اجازه نمی‌دهد به حریم حقوق شخصی دیگران ورود کند و خیانت در امانت کند.
او افزود: مسئلۀ بعدی استقلال حرفه ای روزنامه‌نگار است چراکه روزنامه‌نگار وابسته به هرقدرت بیرون از حرفه روزنامه‌نگار قابل شماتت است. روزنامه‌نگار باید در انجام وظایف و مسئولیت‌های حرفه‌ای و در چهارچوب قوانین مدون در جهت پیشبرد ارزش‌های روزنامه‌نگاری آزاد تلاش کند. صحت، دقت، امانت‌داری، پاکدستی، انصاف و تعادل شاغول‌های حرفه روزنامه‌نگاری است.
فرقانی با اشاره به قانون حمایت از روزنامه‌نگاران گفت: متأسفانه ما با وجود داشتن صد‌‌وهشتاد سال تاریخ روزنامه‌نگاری در کشور ما فاقد ساختار حرفه‌ای روزنامه‌نگاری هستیم. روزنامه‌نگاری حرفه‌ای حداقل چهار رکن اساسی دارد؛ اولین رکن آن استقلال حرفه‌ای است که حکم می‌کند قانون حمایت از حقوق روزنامه‌نگاران را داشته باشیم. ما نیاز به منشور اخلاق حرفه‌ای روزنامه‌نگاران داریم. نیاز داریم به استقلال حرفه‌ای روزنامه‌نگاری و تشکل‌های فراگیر حرفه‌ای که بتواند از حقوق روزنامه‌نگاران دفاع کند و درعین‌حال بر تخلفات آن‌ها نظارت کند.
این روزنامه‌نگار پیشکسوت ادامه داد: اما روزنامه‌نگاران جوان بدانند با همۀ این‌ها باید به‌گونه‌ای به این حرفه نگاه کنند که وقتی به عقب برمی‌گردند از خود راضی باشند. دقت کرده باشند تا ظلمی نادیده گرفته نشود و حقی پایمال شود. آسودگی وجدانی در روزنامه‌نگاری بسیار مهم است و این چیزی است که در پایان راه باعث رستگاری انسان می‌شود.
این استاد ارتباطات تصریح کرد: سعی کردم در این حوزه هرچه از دستم برآمده انجام دهم. اگر گزارشنویسی را انتخاب کردم به این دلیل بوده که صدای محرومان را به گوش مسئولان برسانم و مشکلی از مشکلات آن‌ها حل شود. کتاب گزارشنویسی بنده تقریباً بعد از سی‌سال تدریس نوشته شده و اعتقادم این بود که این مطالب باید با دانش‌جویان مطرح و چکش‌کاری شود و در بهترین حالت خود به‌صورت عمومی منتشر شود. این حرفه، حرفۀ شکار موقعیت‌های کمیاب است. اگر توانستید در لحظات کمیاب کاری کنید، ماندگار خواهید شد. در شرایط سخت و مخمصه‌های خبری است فرق روزنامه‌نگار حرفه‌ای با دیگران مشخص می‌شود. دقت کنید بزنگاه‌ها را از دست ندهید، دراین‌صورت این حرفه شریف خواهد بود.
این پیشکسوت روزنامه‌نگاری گفت: امروز در فلسطین شاهد این هستیم که خبرنگار برای انجام رسالت خبری خود چگونه جان خود را به خطر می‌اندازند. روزنامه‌نگار نوعی هم‌گرایی حوزه‌های مختلف است. روزنامه‌نگار باید فلسفه و تاریخ هم بداند. امروزه دیگر آدم‌های تک‌بعدی که فقط قلم خوبی دارند برای روزنامه‌نگاری کفایت نمی‌کنند و درک و دریافت واقعیت بیش از همیشه به امری میان‌رسانه‌ای تبدیل شده است.
تعداد بازدید :
۳,۸۰۰
(یکشنبه ۲۹ بهمن ۱۴۰۲)
۲۱:۰۵